Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Ταρίφες

Μόλις μου πέρασε από το μυαλό (ναι, αυτό το αποννενοημένο του τίτλου!)
να γράψω για τους ταρίφες.
Την κίτρινη φυλή.
Τα κοπρόσκυλα.
Τους λεχρίτες που δε σέβονται τίποτα για μια κούρσα. (συνήθως διπλή ή τριπλέ)
Τους πουτάνας γιους που αν και επαγγελματίες μόνο επαγγελματιθκά δε συμπεριφέρονται.
Και όχι απλά προς τους πελάτες τους.
Αλλά κυρίως προς τους υπόλοιπους χρήστες των δρόμων.
Είτε είναι αυτοί οδηγοί, αναβάτες ή ακόμα και πεζοί.
Αρχικά ήθελα να απαριθμήσω όλα τα επίθετα/ ρήματα/ μετοχές που έχω αποκαλέσει κατά καιρούς τους εκπροσώπους της κίτρινης φυλής που κατά καιρούς έχω πετύχει.
Αλλά μετά σκέφτηκα (ΝΑΙ, σκέφτομαι!!) ότι είναι τόσες πολλές που δε θα την παλέψω να τελειώσω το post, και μάλλον θα αναγκαστώ να φτιάξω και Part 2, και τρία και βάλε λέμε!

Ξέχασα να αναφέρω ότι ακούω TUS στον ΕσυΣωλήνα. Ω, ναι! Εγώ ο μεταλλάς ακούω TUS.
Αν όμως προσέξετε προσεκτικά και με τη δέουσα προσοχή τους στίχους των "ασμάτων" του εν λόγω καλλιτέχνη,
...θα παρατηρήσετε μια ενδελεχή και αγνή αγάπη προς το γυναικείο φύλο.
Πάρτε για παράδειγμα το τραγούδι "Πουτάνα".
Η αγάπη του για το αδύναμο φύλο είναι εμφανής από τον πρώτο στίχο!
Παροτρύνει τις απανταχού γυναίκες να στραφούν προς τη δουλειά.
Να γίνουν επαγγελματίες! Να μορφωθούν για να επιτελέσουν ένα λειτούργημα.
Στο άσμα του "Σε κεράτωσα" δείχνει στις γυναίκες ανά την υφήλιο την ειλικρίνειά του!
Όπως πρέπει να είμαστε όλοι οι άντρες! (Εδώ γελάτε μάγκες)
Εξαιρούνται οι gayδες βέβαια.
Και μετά ακούω το "Τσόλι".
Εδώ μπορώ να πω ότι δείχνει την μη ηθελημένη λύπη που βγάζει ένας χωρισμός.
Έκδηλη είναι η αγωνία του καλλιτέχνη να αποδείξει την ευαισθησία των ανδρών.
Και εμείς πονάμε τσόλια, εεεεεε. (ουπς σόρρυ) κυρίες μου!!
Θα μπορούσα να αναλύσω ολόκληρη τη δισκογραφία του υπερμέγιστου εκφραστή της ανδρικής αγάπης προς το γυναικείο φύλο.

Πάει και το δεύτερο.
Αφού με χαλάει, τι το πίνω το <@#$%^*>μένο???

Άντε τσίου...

Α! Το τραγούδι της ημέρας... Ρε λες???

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε και κανα σχόλιο αν φτάσατε ως εδώ!
Να ξέρω αν τα διαβάζει και κανένας...