Ήρθε το τέλος!

Είναι πάντα λυπηρό όταν κάποια πράγματα πεθαίνουν.
Αισθήματα, σχέσεις, όνειρα.
Είναι ακόμα πιο λυπηρό όταν ο θάνατος αυτός είναι αργός και βασανιστικός...
Και το μόνο που απομένει είναι οι αναμνήσεις.
Οι καλές στιγμές μίας σχέσης.
Τα απομεινάρια ενός ονείρου.
Η προσδοκία ενός ξεχασμένου συναισθήματος...
Κάποιος θα έλεγε ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Τι κάνεις όμως όταν κάθε ελπίδα έχει χαθεί?
Όταν έχεις προσπαθήσει να διασώσεις ότι μπορείς...
Και η κάθε σου προσπάθεια έχει πέσει στο κενό.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...
Πως καταφέρνει κάποιος να συνεχίσει?
Να μαζέψει τα κομμάτια του και να ξεκινήσει πάλι από την αρχή?
Για τις σχέσεις λένε ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει.
Τι γίνεται όμως όταν ο τελευταίος ήταν τόσο έντονος, τόσο γεμάτος πόνο
που το μεγαλύτερο κληροδότημά του είναι ο πόνος και ο φόβος?
Όταν φοβάσαι να ξανααισθανθείς έτσι επειδή δε θέλεις να πληγωθείς μετά...
Δεν ξέρω που θέλω να καταλήξω,
Μάλλον πουθενά.
Αυτή η συζήτηση είναι φρούδα.
Κάθε άτομο και άποψη. Και κανένας πραγματικά δεν ξέρει τι να πει.
Κανείς δεν ξέρει πως θα το αντιμετωπίσει μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα.
Συνήθως βοηθάει να έχεις κάποιον να σε στηρίζει.
Υποβόσκει ο κίνδυνος βέβαια του να ερωτευτείς αυτόν που σε στηρίζει.
Για τους περισσότερους ανθρώπους αυτό συμβαίνει όταν η βοήθεια
έρχεται από άτομα του αντίθετου φύλλου, αλλά ποιός είμαι εγώ για να αμφισβητήσω!
Δεν θυμάμαι καν από που ξεκίνησα.
Και σίγουρα δεν θυμάμαι που ήθελα να καταλήξω!
Μάλλον πουθενά ως συνήθως.
Απλές σκέψεις.
Δεν είναι ωραίο όταν όνειρα πεθαίνουν...
Αλλά πάντα υπάρχουν άλλα όνειρα. Καινούρια όνειρα. Ελπίδα στο σκοτάδι.
Αν κάποια σχέση τελειώσει το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προχωρήσεις.
Όταν βέβαια ο θάνατος μίας σχέσης είναι μονομερής, τότε αρχίζουν τα προβλήματα.
Πως δίνεις σε κάποιον για τον οποίο νοιάζεσαι να καταλάβει ότι τελείωσε,
χωρίς να τον πληγώσεις?
Είναι κάτι τέτοιο δυνατό?
Και αν ναι πως?
Εγώ δεν το έχω καταφέρει.
Δε νομίζω να υπάρχει Σολομώντεια λύση...
(Πάντως αν κάποιος το βρει ας μου το πει!!!)
Μήπως η λύση είναι να εξαφανιστείς μέχρι να το πάρουν απόφαση?
Αλλά χωρίς εξηγήσεις? Δεν ξέρω...
Μήπως η λύση είναι να το συζητήσεις μέχρι ο άλλος να το αποδεχτεί?
Τότε όμως ρισκάρεις να αρχίσουν τα κλάματα και τα παρακάλια,
και αν δεν είσαι αρκετά δυνατός ή αποφασισμένος θα μπορέσεις να
επιμείνεις στην απόφασή σου?
Λόγια του αέρα...
Κάνεις ότι σε φωτίσει ο θεός. Ή οι 12 θεοί. Ή ότι πιστεύει ο κάθε ένας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή συνεχίζεται!
Όσο απίθανο, όσο περίεργο και αν ακούγεται!
Όσο δύσκολο και αν φαίνεται.
Τέρμα για σήμερα. Πρέπει να την κάνω με ελαφρά!

Μία κάποια μικρούλα περιμένει να δει ένα ούφο!

Το τραγούδι της ημέρας...